Skidanje obuće pri hodanju između kaburova


Hvaljen neka je Allah, Gospodar svih svjetova, Jedan i Jedini, a salavat i selam neka su na najboljeg roba i posljednjeg poslanika Muhammeda, njegovu časnu porodicu i sve plemenite ashabe.
Od zapostavljenih sunneta prilikom dženaze (ukopa) jeste skidanje obuće pri hodanju izemđu kaburova.
Bešir b. Hasasije, radijallahu anhu, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ugledao čovjeka kako prolazi između kaburova u nanulama (sandalama), pa ga je dozvao rekavši mu: "O, ti koji si obukao nanule od štavljene (goveđe) kože, skini svoje nanule!" Čovjek ga je pogledao, pa kada je prepoznao da mu se obratio Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, odmah ih je skinuo i bacio.
Bilježe ga Ahmed, Ebu Davud, Nesa'i, Ibn Madže i dr., i hadis je sahih (autentičan) po Hakimu, Zehebiju, Ibn Hadžeru, a hasen (dobar) po Ahmedu b. Hanbelu I Neveviju, Allah im se smilovao.
Hafiz Ibn Hadžer el-Askalani, rhm, je rekao: "Ovaj hadis je dokaz da je pokuđeno hodati između kaburova u nanulama..." (Fethul-Bari, 3/160)
Pojedini učenjaci smatraju da se zabrana odnosi samo na one koji nose ovu vrstu obuće (tj. kvalitetnu, skupocjenu i sl.), jer postiču na oholost i samouzdizanje, ali to je neprihvatljivo, jer je vjerodostojno preneseno da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nosio istu vrstu sandala – kao što je zabilježio Buhari (br. 166) od Ibn Omera, radijallahu anhuma.
Također, neki kažu da se zabrana odnosi samo na tog čovjeka, jer su njegove sandale bile nečiste, ali i to je odbačeno i laž na Allaha i Njegovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kao što je rekao imam Ibn Hazm, rhm. (Vidjeti: El-Muhalla, 5/137)
Šejh Albani, rhm, povodom toga kaže: "Ono što je najbliže istini jeste da je to zabranjeno kao vid iskazivanja poštovanja prema stanovnicima kaburova." (Ahkamul-džena'iz, str. 253)
Imam Ebu Davud, rhm, je rekao: "Vidio sam imama Ahmeda kada bi pratio dženazu i približio se mezarju da bi skinuo svoju obuću." (El-Mesa'il, str. 158)
Vidjeti detaljnije: Ahkamul-dženaiz od šejha Albanija, str. 252-253.
Međutim, bitno je napomenuti da se iz spomenutog izuzimaju osobe koje imaju šerijatsko opravdanje, kao bolesnik, ili onaj koji se boji bolesti (radi hladnoće I td.), ili onaj koji ima određenu mahanu I sl., ili je nemoguće hodati između kaburova zbog trnja, blata i sl., a Allah, dželle šanuh, najbolje zna.

Amir I. Smajić
Medina, 18. rebi'us-sani, 1436 god.